Tato, kocham Cię!

Dziś Dzień Ojca - 23 czerwiec
Wszystkim Tatom życzę dużo zdrowia, miłości i radości dzieci. Zadowolenia i samorealizacji.

Znalazłam bardzo ciekawy artykuł i zapraszam do jego zapoznania się. Warto przeczytać i zastanowić się nad ważną rolą, jaką jest bycie ojcem! Polecam.

Ojciec stanowi pierwszą i najważniejszą postać męską w życiu dziewczynki. Od tego jak rozwinie się ta szczególna relacja ojca i córki zależy w dużej mierze przyszłość kobiety: jej sposób patrzenia na świat, umiejętność dokonywania wyborów, a także wchodzenia w bliskie związki intymne. Męski pierwiastek w kobiecieCarl Gustav Jung nazwał te części Animą (czyli kobiecą stroną męskiej psychiki) i Animusem (męskim pierwiastkiem w kobiecie). Dla dziewczynek to właśnie ojciec stanowi prototyp mężczyzny, jest postacią do naśladowania i podziwiania; to w nim mała dziewczynka dostrzega swojego Animusa i ta część jej psychiki będzie dążyła do tego, by być taką jak ojciec. Dlatego właśnie tak wiele zależy od tego, jaki ten ojciec naprawdę jest i jaki jest w stosunku do córki. Aby poznać i uzyskać dostęp do męskiej części swojej psychiki dziewczynka potrzebuje duchowego przewodnika. To rola ojca.  Idealny tata – kto to taki?Jak sobie wyobrażamy idealnego tatę? Z pewnością powinien być kochający i łagodny wobec córki, ale jednocześnie konsekwentny i posiadający umiejętność stawiania granic (niepobłażający dziecku zanadto!). Inną ważną cechą dobrego taty jest cierpliwość, a także umiejętność rozbudzania w dziecku jego własnego potencjału twórczego. Idealny tata nie wybiera za swoje dziecko, ale daje mu kilka możliwości - jednocześnie wskazując na prawdopodobne konsekwencje. 
Ojciec, który docenia i nie neguje specyficznej natury swojej córki, nie narzuca jej własnych pomysłów i przekonań, ale taki, który jest przewodnikiem po świecie, to ojciec – ideał. Ale czy taki ojciec-ideał sam nie stanowi już jakiegoś archetypu; postaci urojonej? Nie łatwo jest bowiem spełniać wszystkie te cechy 24 godziny na dobę – nawet jeśli jest się super-facetem.     Zdecydowanie możliwe jest natomiast dążenie do takiego właśnie świadomego ojcostwa oraz budowanie relacji z córką opartej na harmonii i zaufaniu. Ojciec, który pokazuje świat i pozwala swojej córce go odkrywać w poczuciu bezpieczeństwa, ale i zaufania do samej siebie, jest tatą, który wychowa mądrą i świadomą swojego potencjału twórczego kobietę. 
Pułapki ojcostwaLiczne badania naukowe pokazują, iż dziewczynki, które miały harmonijną i pełną poczucia bezpieczeństwa relację z ojcem w  dorosłym życiu czują się bardziej zadowolone i łatwiej przychodzi im osiągnięcie sukcesu. Znacznie rzadziej cierpią na różne choroby i zaburzenia psychiczne, jak np. zaburzenia odżywiania się czy depresja.Jednakże jedną z pułapek, w którą łatwo wpaść, będąc dobrym i oddanym ojcem, jest więź, która nie pozwala córce na pełne rozwinięcie własnej osobowości. Jeśli np. ojciec wciąż zachwyca się córką (w stosunku do innych zaś pozostaje często krytyczny), a każde jej osiągnięcie przypisuje sobie („to dzięki mnie”), dziewczynka będzie dorastała w cieniu i uwielbieniu dla ojca i nie będzie potrafiła samodzielnie oceniać różnych sytuacji. To takie dziewczynki, dla których najlepszymi książkami są te, które polecił im tata; najlepsza muzyka to zaś ta płyta, którą dostały od ojca. 
Takie kobiety nie będą potrafiły w przyszłości zbudować własnego systemu wartości, jak również trudno im będzie odnaleźć się w związkach z innymi mężczyznami (ponieważ żaden nie zdoła dorównać ich ojcu). Zatem w ojcostwie pełnym miłości i oddania należy uważać na to, by nie przesłaniać własną osobą postaci dorastającej kobiety. Ona sama musi zbudować swoją osobowość i nie powinna zapożyczać jej od uwielbiającego ją tatusia. Inną pułapką jest wykluczenia z relacji ojciec-córka matki i rodzeństwa. Czasem zdarza się tak, że tata i córka nawiązują tak szczególnie bliską relację, że nikt inny nie może w niej uczestniczyć, nawet matka. To z kolei powoduje jawne bądź utajone konflikty w rodzinie. Matka i rodzeństwo czują się odepchnięci, wyróżniona córka zaś tym bardziej zostaje przywiązana do ojca i nie ma możliwości rozwijania własnej i niepowtarzalnej kobiecości. Często takie dziewczynki, po to, by „utrzymać” swoją uprzywilejowana pozycję spełniają wszystkie zachcianki ojca i są niezmiernie posłuszne. Tracą przy tym dostęp do swojej intuicji, zaufanie do samych siebie i swoje ambicje. Uczą się, że to dzięki posłuszeństwu zyskuje się miłość mężczyzny. Rola ojca  
Więź ojca i córki to jedna z najważniejszych relacji w całym życiu kobiety. To, jakiego modelu ojcostwa doświadczyła mała dziewczynka, wywiera ogromny wpływ na dorosłą już kobietę. Jest wiele prawdy w tym, że kobiety w swoich późniejszych partnerach poszukują obrazu ojca. Zatem ten pierwszy mężczyzna nadaje niejako kierunek dalszym relacjom córki z innymi mężczyznami. 

Marta Derecka, psycholog 

Ojciec - pierwsza miłość w życiu córki

'via Blog this'

'Pierwsza' pamięć - proces kształtowania się pamięci u dzieci

Znalazłam bardzo ciekawy artykuł - o "pierwszej" pamięci  i procesie jej elastycznego kształtowania się


Jakie jest pierwsze zapamiętane przez Was wspomnienie? Migawka? Ile mieliście wówczas lat? Czy to wspomnienie jest czyste, żywe, czy może całkowicie zamglone? Zastanówcie się?

(...) każdemu dorosłemu człowiekowi brakuje wspomnień z najwcześniejszych lat życia. Freud nazwał to zjawisko "dziecięcą amnezją", opisując "specyficzny rodzaj amnezji, która zaciemnia u większości ludzi (nie u wszystkich oczywiście!) pierwsze lata dzieciństwa.

Dzieci w wieku od 4 do 13 lat zostały poproszone o przytoczenie najwcześniejszych wspomnień. Dwa lata później powtórzono eksperyment w tej grupie. Starsze dzieci częściej przytaczały te same wspomnienia, a młodsze często udzielały zupełnie innych odpowiedzi. Wiele z badanych dzieci nie było w stanie przypomnieć sobie przytaczanych wczesniej wspomnień w ogóle.

Wspomnienie z weekendowego wyjazdu  mojej córki (lat 4)

Moje pierwsze wspomnienie dotyczy klasy pierwszej szkoły podstawowej, gdy podpisywałam rysunek imieniem i ile mam lat: Ania, Lat 7.  Należy one do tych z gatunku świadomych, tych nieświadomych mam kilka, jednak nie potrafię ich umiejscowić w czasie. Widzę jedynie fragmenty zabawy, gdy wbrew zakazom, skakałam po meblach w domu, lub sama włączałam telewizor.

Wydaje się więc, że wspomnienia mogą się formować również u bardzo małych dzieci, ale nie wiadomo, czy mogą być odzyskiwane.

Elastyczny proces kształtowania się pamięci u dzieci 
'via Blog this'

Jak udzielić pierwszej pomocy dzieciom

Wakacje już niedługo. Sprawdź i przypomnij sobie jak udzielić pierwszej pomocy dzieciom