Jak się bawić

Metodyka zabawy

W trakcie zabawy dzieci ćwiczą różnego rodzaju techniki kształtowania koordynacji wzrokowo – ruchowej:

• wykorzystanie elementów intelektualno-motorycznych: zręczność, doskonalenie sprawności manualnych
• kształtowanie pojęcia przestrzeni i kierunków
• rozróżnianie wielkości znaków, wzoru
• wypełnianie rysunków w konturach
• niwelowanie chaotyczności ruchów
• techniki przestrzenne: rysowanie i malowanie, projektowanie i dekorację (dobór kolorów i barw)
• kształtowanie twórczej wyobraźni, umiejętności plastyczne
• umiejętności pracy w grupie, współpracy z rówieśnikami; wzmacnianie więzi emocjonalnej między dziećmi poprzez współdziałanie
• cierpliwość i wytrwałość, umiejętność koncentracji na wykonywanej pracy – tak istotna dla dzieci z nadpobudliwością ruchową.

Rozwijanie sprawności dziecka w zakresie przygotowania jego ręki i umysłu do przyszłej nauki pisania obejmuje wiele etapów. Globalność ruchów, słaba kontrola oka nad ruchami rąk, braki w ich różnicowaniu i precyzji, niewyuczone umiejętności i nawyki, nieustalona lateralizacja – to wszystko należy pokonać w procesie nauki pisania. Pierwszoplanowe miejsce zajmują tu metody czynne, polegające na własnym działaniu i aktywności dzieci, które poprzez zabawę, ciekawość i tendencje naśladowcze wszelką naukę odbierają jako zabawę. Ćwiczenia ruchowe kształtują swobodne działanie rozluźnionych mięśni (ich hamowanie i pobudzanie), uczą harmonijności ruchów.

Kształtowanie i rozwój grafomotoryki dziecka

• Domek do rysowania został tak skonstruowany, aby zawierał zarówno:
• powierzchnie małe jak i duże
• elementy drobne, będące częścią wspólną większych całości
• elementy zarówno w pionie jak i poziomie płaszczyzny
• różne kształty i wielkości kolorowanych elementów

Wszystkie te elementy wpływają na różnicowanie kształtu, kierunku, wielkości oraz umiejętności wiązania tych właściwości we współzależność i całość.

Koordynacja ruchowa

Kolorując domek-zabawkę dzieci przyjmują różne pozycje ciała. Ogólnie są w stałym ruchu koncentrując się jednocześnie na wykonywanej pracy, w trakcie której pracują różne grupy mięśni. Wymaga to wyrobienia przez dziecko czucia mięśniowego i intuicyjnego wyczuwania i kierowania pracą swoich mięśni po to, aby coraz bardziej świadomie kierować ich pracą, co prowadzi do rozwoju zręczności dziecka, czyli w jakim stopniu dziecko opanowało stopień podporządkowania ruchowego oka do ręki, wzroku do czynności rąk. Jak harmonizuje siłę nacisku ręki na powierzchnię w zależności od wykorzystanej techniki kolorowania (kredki, malowanie), dynamikę i kierunek schematów ruchowych w zakresie przestrzeni domku-zabawki. Ich celowości!

Działalność plastyczna

Domek – zabawka w szczególny sposób umożliwia rozwijanie sprawności manualnej dzieci poprzez aktywność plastyczno - konstrukcyjną, która łączy w sobie zarówno techniki przestrzenne jak i płaskie. Dzieci wykorzystują różne techniki malarskie do zapełnienia bryły przestrzennej kolorami! Wybór technik rysowania/malowania zależy od dziecka. Rysować można ołówkami, kredkami świecowymi, farbami, flamastrami. Dzięki rysowaniu dziecko opanowuje technikę prawidłowego trzymania ołówka czy kredki, wypełniania konturów. Malowanie zaś wyzwala ruchy płynne, powolne, szersze i swobodniejsze niż rysowanie, a mocne i nasycone kolory farb pobudzają, cieszą i aktywizują emocjonalnie, rozwijając w dzieciach twórczość dekoracyjną. Poprzez konieczność pracy różnych mięśni ramienia i ręki technika malowania ma ogromny wpływ na naukę pisania.

Koncentracja i skupienie się na pracy

Obecność - w motywie graficznym zabawki - elementów różnej wielkości, gdzie mniejsze są częścią większych powierzchni i tworzą całość, powoduje, że dzieci muszą koncentrować się na wykonywanej pracy. Z początku wybierają elementy łatwiejsze do zamalowania, aby w późniejszym etapie przejść do tych bardziej skomplikowanych. Poprawia to orientację przestrzenną, eliminuje zbędne odruchy i nietrwałość zainteresowań u dzieci nadpobudliwych, co sprzyja wydłużaniu koncentracji na wykonywanych zadaniach.

Praca w grupie i współpraca

Zabawka, poza oczywistym celem budowania grafomotoryki dzieci, może być wykorzystywany również jako element pracy zespołowej. Dzieci uczą się pracować w zespołach, przez co wzmacniają swoje więzi emocjonalne z innymi członkami grupy zabawowej i uczą się współpracy, poprzez planowanie wspólnej pracy (przykładowo wybór elementów do pokolorowania przez dane dziecko, czy dobór kolorów)